Potem w pierwszych latach mojej pracy w szpitalu zdumiewająca historia pacjentki, która przebywała na oddziale psychiatrycznym, przez cztery lata wyłączona z rzeczywistości — a po usunięciu guzów jajnika (torbiele foJikulinowe) nagle, z dnia na dzień, stała się najnormalniejszą w świecie kobietą. Ubiegłe cztery lata jej „choroby psychicznej” znikły bez śladu w niepamięci wstecznej. Wtedy, w pierwszej po studiach swojej pracowni na oddziale Szpitala Praskiego, zobaczyłam nie spotykane dotąd struktury kryształów w śluzie pochwowym z szyjki macicznej, które wskazywały na ogromne nasycenie organizmu estrogenami. Po operacji kryształy w śluzie zniknęły, a kobieta została z dnia na dzień uleczona. I wtedy po raz pierwszy w życiu zetknęłam się ze strasznymi skutkami nadmiaru hormonów estrogennych w organizmie kobiety. Produkowały go bez umiaru własne jajniki, zmienione w ogromne torbiele folikulinowe.
Ocena i testowanie różnymi metodami gry hormonalnej u kobiet zaczarowały mnie na całe życie. Była to pasjonująca wędrówka, pełna niezwykłych przygód i obserwacji. Gdy zaczęłam pracować w poradni Towarzystwa Świadomego Macierzyństwa, mogłam sobie pozwolić — ze względu na pewien komfort czasowy — na pobieranie badań cytohormonalnych u każdej pacjentki, oczywiście zwracając pilną uwagę na wyleczenie uprzednio infekcji grzybiczych, rzęsistkowych czy bakteryjnych tzw. popularnie upła- wów, które uniemożliwiają prawidłową ocenę czynności hormonalnej jajników powyższą metodą.