Badania moje, ściśle związane z diagnostyką cytohormonalną czynności jajnika, wykazały, że onanizm uprawiały dziewczęta o wysokim poziomie estrogenów i tenże wysoki poziom uwarunkował ich późniejsze udane życie seksualne. Natomiast te, które nie uprawiały onanizmu, należały prawdopodobnie do grupy średnio- i niskoestro- gennych, w związku z czym mogły występować w późniejszych latach konflikty małżeńskie na tle ich małej pobudliwości seksualnej. I tak biorąc pod uwagę ułożenie łechtaczki, zmiany pobudliwości w cyklu miesiączkowym w całym życiu kobiety, jak również uwzględniając jej wrodzony profil estrogenowy, widzimy, ile elementów z rozpatrzonych dotąd wpływa na oziębłość kobiety czy też jej duży temperament, i jak bardzo jedna kobieta niepodobna jest do drugiej.
Naświetlenie sprawy pobudliwości seksualnej i możliwości odczuwania orgazmu przez kobiety od strony układów hormonalnych stanowi według mnie jeden z pierwszoplanowych elementów składowych łamigłówki, którą musimy w gabinecie lekarskim rozwiązać w sytuacji, gdy występuje anorgazmia.