Mają rozmaite hobby, jak: malarstwo, fotografia, sport itp., nie- ednokrotnie też stają się cichym „spiritus movens” zawodowej kariery swego męża. Jeżeli nie popełnią błędu, czyniąc to zbyt jawnie, mąż najczęściej jest bardzo zadowolony z życia — bo i w łóżku ma wszystko w najlepszym stylu, a żeby nic mu już do szczęścia nie brakowało — one najczęściej świetnie gotują. Jak wiadomo, talenty kucharskie, podobnie jak i seksualne, wymagają ogromnego wyczucia, doskonałego smaku i wrażliwego powonienia. Jednym słowem są wszechstronnie super, tylko tym razem nie supermeny a superkobiety. Niejednokrotnie, gdy mówiłam na spotkaniach o roli estrogenów, zgłaszały się do mnie po wykładzie niektóre słuchaczki z pytaniem: jak by się tu stać superkobietą? Nie wątpię w to, że wiele kobiet pragnęłoby takiej przemiany, ale jeśli nie mają wysokiego profilu estrogennego z natury, to chyba tylko czarownik mógłby tu coś zdziałać.
Biorąc pod uwagę, że kobiety wysokoestrogenne mają ogromną inicjatywę i duże zdolności organizacyjne, można by sądzić, że jest coś męskiego w ich usposobieniu. Pomimo jednak tego nieco męskiego sposobu bycia są ogromnie kobiece. Określenie męskości kobiety sugeruje, że przeważnie mężczyźnie przypisuje się cechy inicjatywy w pracy, dużego zaangażowania, szybkiego wspinania się po stopniach kariery życiowej itp.