Walor rytmiczności bodźców seksualnych najbardziej się ujawnia w rytmie ruchów frykcyjnych w trakcie stosunku, drażnieniu skurczami mięśni czy palcami łechtaczki; jak również w rytmicznych skurczach mięśni okalających srom, a także mięśni rozmieszczonych w ściankach pochwy. Mięśnie te w toku prawidłowo przebiegającego stosunku pracują w rytmie ruchów członka, rozkurczając się przy wprowadzaniu i obkurczając silnie przy wycofywaniu. Skurcze te zwiększają znacznie podniecenie u obojga partnerów, a sumująca się rytmiczność bodźców przyspiesza kumulację pobudzenia seksualnego w ośrodku orgazmu i skraca czas potrzebny do osiągnięcia pełnej satysfakcji. Rozmawiając z pacjentkami naszej poradni niezmiernie rzadko spotykałam takie, które spontanicznie odkryły na własny użytek tę metodę i ją wykorzystały. Najczęściej były bardzo zainteresowane i postanawiały wypróbować ten system przy najbliższej okazji. I znowu element rytmiczności bodźców może stać się przyczyną, że jedne kobiety, które go instynktownie praktykują, znacznie łatwiej osiągają orgazm niż te, którym to nie przyszło do głowy. Oczywiście warto tu podkreślić, że w przypadkach trudności z osiągnięciem pełnej satysfakcji zastosowanie tych wszystkich porad, które szeroko omawiałam w pierwszym tomie — niejednokrotnie bardzo poprawia sytuację albo z czasem całkowicie rozwiązuje problem.