Zaczynając od pochwy — o czym kobieta wiedzieć powinna. Przede vszystkim trzeba starannie leczyć upławy, czy to białe, czy swędzące, :zy serowate, lub zielone ropne, ponieważ przewlekłe zakażenia pochwy lierzadko utrudniają zapłodnienie. Zdrowa pochwa ma wydzielinę białomleczną o zapachu kwaśnego nleka. Kwas ten produkują z glikogenu (cukru), wydzielanego przez ścianki pochwy, żyjące z nią w przyjaźni bakterie, zwane pałeczkami Doderleina lub pałeczkami kwasu mlekowego. Zakwaszenie pochwy jest bardzo ważne z dwóch względów. Po pierwsze, utrzymuje pochwę w czystości, ponieważ bakterie chorobotwórcze giną w środowisku kwaśnym, a po drugie — plemniki, które bardzo nie lubią otoczenia kwaśnego, żywo uciekają z pochwy do szyjki macicznej, gdzie śluz ma odczyn alkaliczny. I o to właśnie chodzi! W ten sposób zakwaszanie pochwy staje się drogowskazem, kierującym w sposób chemiczny plemniki do szyjki macicznej i dalej, w kierunku oczekującego na nie jajeczka. Jeżeli w pochwie zagnieżdżą się bakterie ropne z rodziny gronkowców, paciorkowców itp., i jak niepożądany intruz zniszczą miejscowe pałeczki kwasu mlekowego, odczyn pochwy z kwaśnego robi się zasadowy i plemniki tracą orientację kierunkową — do macicy, kręcą się w kółko, błądzą, zużywając szybko niewielką ilość materiałów pędnych zmagazynowanych w główce. W normalnych warunkach wystarczają one do osiągnięcia jajeczka. W towarzystwie bakterii ropnych plemniki szybko obumierają w pochwie, już na progu swej drogi życiowej.