Pasażerka przy drzwiach, aktualnie przy oknie, pęka już ze śmiechu, ale równocześnie, w trakcie naszego silenia się na dowcip, minęła nas, przechodząc korytarzem w stronę wagonu restauracyjnego. pasażerka z innego przedział, po prostu kobieta, o jakiej marzyliśmy przez całe życie. Błyskawicznie zmieniamy więc decyzję i pozostawiając pękającą ze śmiechu pasażerkę przy drzwiach, aktualnie przy oknie, podążamy w ślad za pasażerką z innego przedziału do wagonu restauracyjnego. W wagonie restauracyjnym okazuje się, że pasażerka z innego przedziału nie jest sama, siada bowiem obok faceta, który już tu na nią czekał. Ponadto stwierdzamy, że wolnych miejsc na razie nie ma. Duma nie pozwala nam jednak wrócić ani do przedziału, ani też do pozostawionej przy oknie pasażerki przy drzwiach, wobec czego postanawiamy w korytarzyku wagonu restauracyjnego zaczekać na wolne miejsce. Czekamy w korytarzyku na wolne miejsce.  Zwalnia się jedno miejsce przy stoliku dwuosobowym. Drugie miejsce zajęte jest przez zakonnicę. Dokładne oględziny prowadzą nas do wniosku, że zakonnica jest w naszym guście. Podejmujemy więc błyskawiczną decyzję. Niestety, kapitan wojsk powietrzno-desantowych okazuje się szybszy od nas.