Gdy poczujemy coś do znajomej z pracy i będziemy skłonni do zakochania się w koleżance z pracy kończymy jeśli jest samotna z wybiciem godziny zakończenia pracy w biurze, jeśli zaś jest mężatką na godzinę przed powrotem męża z pracy, po to, aby umożliwić jej: uporządkowanie siebie, mieszkania oraz zgotowanie czegoś do zjedzenia dla męża. Trzeci etap zakochania się w koleżance z pracy polega na ustaleniu realnego harmonogramu spotkań, pozostawiającego pewien konieczny margines na pracę zawodową i życie osobiste. Trzeci etap trwa w zasadzie aż do momentu wygaśnięcia stosunków służbowych jednej ze stron, przejścia na emeryturę bądź przeniesienia zakochanych do różnych pokoi w wyniku reorganizacji lub awansu. Dłuższe rozłąki, związane z urlopem bądź załatwieniem sobie wczasów zdrowotnych, nie są wskazane, ponieważ nakłada to obowiązek natychmiastowego zakochania się w koleżance z domu wczasowego albo w koleżance z tego samego oddziału sanatorium, co z kolei zmusza do ponownego przejścia tych wszystkich trzech uciążliwych etapów, i to jeszcze na dodatek w skróconym terminie.