Okazja: Mąż rad by włożyć czystą koszulę.
Charakter przemówienia: Improwizowany.
Słuchacze: Mąż, ewentualnie inni jeszcze obecni domownicy.
Wygłasza przemówienie: Żona.

Krótkie streszczenie przemówienia: Na samym początku przemówienia żona przypomina mężowi, kim ona nie będzie. Po wyliczeniu, kim ona nie będzie, w następnej części przemówienia podkreśla, że nie po to wychodziła za mąż. Z kolei następuje inwokacja. W pierwszej części inwokacji żona wyjaśnia, co by było, gdyby wiedziała to, co wie, zanim wyszła za mąż. W drugiej części inwokacji żona przypomina mężowi widocznie zapomniane przez niego obietnice, które czynił jej w momencie ślubu i krótko po ślubie, a które ona dobrze pamięta, tak jak gdyby to było dziś. W następnej partii przemówienia, jeśli żona ma zawód, stwierdza, że nie po to się uczyła. Jeśli nie ma zawodu, stwierdza, że gdyby się była uczyła, a nie zajmowała się tym, czym się zajmuje, wszystko wyglądałoby inaczej, a tak to wygląda inaczej. Z kolei zaleca mężowi, aby się popatrzył i przystępuje do wyliczenia kilku rodzin, na które ma się on popatrzeć. Tym rodzinom przeciwstawia własne małżeństwo i przypomina mężowi, kim nie będzie. Po wyszczególnieniu, kim nie będzie, w następnej części przemówienia podkreśla, że nie po to wychodziła za mąż. Po czym następuje inwokacja itd. Jeśli mąż w połowie pierwszej części przemówienia nie włoży brudnej koszuli i nie wyjdzie z domu, ma szansę przy dobrej kondycji żony wysłuchać do dziesięciu powtórek jej przemówienia.